Bu konu hakkında çok sık düşündüğüm oluyor, açıkçası bu söze katılıyorum. İnsan her ne kadar kendini çağının getirilerinden soyutlasa bile çoğu zaman kendini onların etkisinde buluyor. Bunu bazen bilinçli olarak yaparız, modaya ayak uydurarak veyahut popüler kültürün tabiri caizse kölesi olarak. Bazen de elimizde olmadan yaparız, çünkü çevremiz bizi doğrudan olmasa da çoğu zaman dolaylı olarak etkiler. Geçmişte de bu böyleydi fakat çağımızın yaygınlaştırdığı teknoloji ile birlikte bu durum iyice artmaya başladı. Bunu her ne kadar engellemek isteseniz de mümkün olmayacağını düşünüyorum. Örneğin çoğumuz günün büyük bir kısmını sosyal medyada geçiriyoruz ve ister istemez gördüğümüz şeylerden etkileniyoruz. Aynı zaman da çağdaşlarımız da olan çevremiz de hayatımız da önemli bir etkiye sahip. Belki de ufak bir detay olarak gördüğümüz bir konu hakkında arkadaşımıza sorduğumuz sorunun cevabı hayatımızı derinden etkiliyordur. Bu konuya biraz da kelebek etkisi üzerinden bakmak istiyorum. Çoğu zaman ya şöyle olmasaydı, ya böyle demeseydim yahut yapmasaydım şeklinde düşüncelere kapılıyorum. Buna çağ açısından bakarsak mesela 2000’lerde değil de İslamiyet öncesinde yaşasaydım ne olurdu? Çağım gereği daha İslamiyet diye bir şey olmadığı için Müslüman olamazdım ve sırf dinim karşı çıkıyor diye kendimi yapmayı alıkoyduğum şeyleri belki de yapardım ve bu hayatımı etkilerdi. Ya da gelecekte yaşadığımı düşünelim ve ışınlanma bulunmuş olsun. Belki eğer geçmişte yaşasaydım otobüste biriyle tanışacaktım ve hayatımın aşkını bulacaktım ama artık otobüs diye bir şey olmadığı için bu hiç yaşanmadı. Kaderimizi, hayatımızı etkileyen insanların olduğuna inanırım hep ve o insanlar olmasa hayatımızın ne kadar farklı olabileceğine. Bazı arkadaşlarımla tanışmamış olsaydık şu an ki halimde olamazdım. Gelecek için de bu böyle, hiç bilmediğimiz masalarda bizim için ayrılmış bir yer, tanışmadığımız insanların ileride bize anlatacakları ve hayatımızı etkileyecek hikayeler var. Açıkçası söylemeye çalıştığım şey, bu hayatı tek başımıza yaşamadığımız. Biz tek başımıza yaşamadığımız gibi diğerleri de tek başına yaşamıyor, çok sevdiğiniz birinin acısını veya mutluluğunu onunla birlikte yaşamıyor musunuz?

İlke TAŞ 308